Sosyal ve ekonomik haklar bakımından şikayetlerin eksik olmadığı eğitimcileri, Türk toplumu her zaman özel bir konumda taşıdı. Bireyler öğretmenleri arasında kendilerine seçtikleri rol modeller çerçevesinde karakter ve yaşamlarını şekillendirmeye çalıştı. Okumak halen toplumumuzun bir bölümünde hasret ve özlemle bakılan bir olgu ne yazık ki. Sokakta, ne zaman okula gitme şansını yitirdiği her halinden belli olan bir çocuk görsem üzülüyorum. Geçtiğimiz günler bir dostum da “Neden sokak çocuklarımızı yazmıyorsunuz?” diye sorunca gördüğümüzde üzüldüğümüz ama durumlarını başımızı çevirir çevirmez unuttuğumuz, ihmal ettiğimiz Silivri sokaklarındaki onlarca çocuğu bir kez daha içim burkularak hatırladım. Okula gitmek, sağlıklı koşullarda eğitim imkanına sahip olan çocuklar ne kadar şanslı olduklarının farkında değil, eminim.
Ama ‘önce insan’ motosunu yerel yönetim anlayışının temeline yerleştiren belediyecilerimizden sokaklarımızda hayata tutunmaya çalışan bu çocuklara yardım ellerini uzatmaları ile ilgili beklentiyi iletmek istiyorum. İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ile el ele vererek neden eğitim yerine geçim derdinde, okulda olmaları gereken saatlerde sokakta olduklarını bulun ve bu koşulların giderilmesi ile ilgili sosyal bir çalışmaya imza atın.
İnsandan önce çocuk ve yaşlılara uzanması gereken kamu tarafsızlığındaki yardımlar ile yıllardır kanayan bu yaraları sarmak için herkes üzerine düşeni yapsın.
Size mendil satmaya çalışan veya başka bir işyerinde soğuk, sıcak demeden ekmek parası peşinde çabalayan çocuklara istediklerini vermeden veya başınızdan savmadan evvel gözlerinin içine iyice bir bakın. Yüreklerindeki sızıyı içinizde hissedeceksiniz.
Büyük abilerin, ablaların siyasi, ticari, her tür sosyal hırsları ve rekabetlerinde günün galibi veya mağlubu kimin olduğunu bugünlük boş verin. Ben öyle yaptım! Sokakta üşüyen çocuklar için ne yapabiliriz onu düşünün. Rahat ofisleriniz veya sıcacık evlerinizde bunu hissetmek zorsa, sokağa çıkın, gözünüzü iyice açın.
ÇÖP TOPLAMA İŞKENCESİ
Bir kaçtır şahit oluyorum, yazmak farz oldu. Çöpleri toplarken yapılan işlemlerden çıkartılan gürültü şahsen bizim sokakta Van’da yaşanan büyük depremin etkisini aratmıyor. Çöp konteynerlerini yıkamak yerine gümbür gümdür yere veya kamyonun bir taraflarına vurarak dibe çöken, yapışan çöpler temizlenmek isteniyor. Silivri Belediyesi, çöp ve temizlik işlerini verdiği firmanın çalışmalarında uyguladığı yöntemleri lütfen denetlesin. Sabahın köründe bu gürültü ve sarsıntıyla uyanmak kadar berbat bir şey yok, hele Pazar günleri.
Haberin devamı 25.11.2011 tarihli Hürhaber Gazetesi’nde…
