Emre Akıncıoğlu

Nerede o eski bayramlar..?

Çok klişe oldu farkındayım...

Bir şeyin daha farkındayım, nerede o eski bayramlar demeye başladıysak yaşlanıyoruz demek ki...

Aslında nerede o eski bayramlar derken şunu düşünmek gerekiyor sanki: Bayramlar mı değişiyor, yoksa insanlar mı?

Eski bayramlar ile günümüz bayramlarının farkı gerçekte bizler değil miyiz?

Bayramın lezzeti insan ilişkilerindeki samimiyetten değil mi?

Bizler gitgide izole yaşamaya başladığımızdan beri -haliyle- bayramların da lezzeti kaybolmaya başlamadı mı?

İmkanlar arttı...

Çevreme bakıyorum bayram sevinci yaşayan çocuk kalmamış sanki...

Düşünüyorum; bizler yeni bir ayakkabının, yeni bir giysinin sevinci ile beklerdik bayramları...

Bugün öyle mi?

Zaten her şeyleri olan, hatta dolapları giymeden küçülen, eskiyen giysilerle dolu olan çocuklar için bayramların farklılığı var mı?

Peki ya değerlerimiz?

Bunu bilen çocukların sayısı parmakla sayılacak kadar azalmadı mı?

Toplumsal değerlerimizi, büyüklere saygıyı, küçüklere sevgiyi, örneğin bir mezarlık ziyaretini bilmeyen çocuklar yetiştirmeyi özgür çocuk yetiştirmek zannetmedik mi?

Bayramları tatil görmedik mi?

Üzgünüm, bugün çocukları ile tatilde olanlar şunu unutmasınlar: Yaşandıklarında o bayram sabahı çocukları gelsin diye kapıyı gözleyecekler ya, boşuna! Onlar da tatilde olacaklar....

Sonra da diyecekler, iç çekerek, “Nerede o eski bayramlar?”.

Siz siz olun değerlerimizi çocuklarınıza öğretin, özgür birey olmaları adına ortaya koyulan kuralsızlıklar ile toplumdan uzak, yalnız bireyler olmalarını sağlamayın...

O gösteriş arkadaşlıkların, tatillerde kadeh tokuşturmaların, anlık mutlulukların, sürekli tüketim üzerine yaşamanın nelere mal olacağını zaman içinde öğrenmenin üzüntüsünü yaşamayın...

Ne diyeyim?

Umarım torun torba sahibi olduğumuzda bizim de kapımız bir bayram günü sabahı mutlulukla çalınır...

Hepimiz için dileğim budur...

Nice huzurlu sağlık bayramlara...

Akılda Kalan:  Sene 1985. Alibey Mahallesi'nde Elektrik Kurumunun orada oturuyoruz. Bayram sabahı hepimiz sokakta; torpil, füze, kız kaçıran, çatapat ile deli gibi eğlence... Toplanan paraları doğru gidip mahallenin bakkalına yatırıyoruz banka niyetine. Metin Abi (Karakaş) mahallenin abisi. Arada gerginlik olursa karşıdan bir hişştt diyor tamam. Gerçekten güzel günlerdi bizim için. Nerede o eski bayramlar…

YORUM YAP