Anne-baba olmak, sevgi ve sorumluluğun kuyumcu terazisi kadar hassas bir dengeyle şekillenir.
Çocuklarımızın iletişimsel, fiziksel, duygusal ve zihinsel gelişiminde onların ihtiyaçlarını karşılamak kadar, ölçülü bir yaklaşım da benimsemek, kritik bir öneme sahiptir.
Ölçülü olmak, çocuğa ihtiyaç duyduğu alanı sağlarken aynı zamanda rehberlik etmeyi de içerir.
Ancak bu dengeyi sağlamak her zaman kolay değildir.
Günümüz dünyasında birçok ebeveyn, çocuklarını “en iyi” şekilde yetiştirmek adına maalesef sınırları aşma eğiliminde.
Oyuncakların aşırılığı, yoğun kurs programları ya da her adımını kontrol etmeye yönelik bir tutum, çocukların kendi yeteneklerini keşfetmesini ve bireysel sorumluluk geliştirmesini engelleyebilir.
Fazlalık, çocuğu bunaltabilir ve ona gerçek anlamda fayda sağlamak yerine onun kişisel gelişimini sınırlandırabilir.
Diğer yandan, ilgisizlik ya da yeterli rehberlik sunmamak da çocuklar için zararlı olabilir.
Çocuklar, sağlıklı sınırlarla yönlendirilmeye ve rehberliğe ihtiyaç duyarlar.
Bu rehberlikten yoksun bırakıldıklarında, özgüven eksikliği ya da disiplinsizlik gibi problemlerle karşılaşabilirler.
Ölçülü bir yaklaşım, sevgi, ilgi ve rehberlik ile bağımsızlık arasındaki dengeyi bulmayı gerektirir.
Peki akla gelen ilk soru bu dengeyi nasıl sağlayabilirim?
Çocuklar aslında sınırlarla kendilerini güvende hissederler.
Ancak bu sınırların anlaşılabilir olması önemlidir.
Kişiye duyulan güven sınırlara duyulan güvenin temelini oluşturur.
Unutmamak gerekir ki, çocuklar her beceri ya da hobiyi aynı anda öğrenmesi gerekmez.
Çocuğun ilgisini keşfetmesine izin vermek, doğru yolu bulmak adına çok önemlidir.
Onlara rehberlik ederken kendi hatalarını yaparak öğrenmelerine de olanak tanınmalıdır.
Dinlenme, oyun ve öğrenme arasında bir denge kurmak işin en önemli noktası. Bu hassas denge noktası çocuğun ruhsal ve fiziksel sağlığını da etkileyebilecek bir yaklaşımdır.
Ölçülü olmanın en etkili yolu, bu dengeyi sadece çocuğumuza anlatmak değil, kendi hayatımızda da göstermek olduğu unutulmamalıdır.
Ölçülü davranış, çocuklara yaşam boyu kullanacakları bir ders verir.
Her şeyin fazlası ya da azı yerine, orta yolu bulmak en iyisidir.
Bu, sadece çocuk gelişiminde değil, ileride yaşamlarının tüm alanlarında onları destekleyecek bir yaklaşımdır.
Ebeveynlikte mükemmel olmaya çalışmak yerine, dengeli ve ölçülü bir yaklaşımı benimseyerek çocuğunuzun hem kendine güvenen hem de sorumluluk sahibi bir birey olmasını desteklemeliyiz.
Unutmayın, önemli olan çocuğunuzun kendi hızında, kendi yolunda ilerlemesine olanak tanımaktır.
