Kamuoyunu ilgilendiren işler yapanların ne dedikleri, ne yaptıkları önemlidir. Morinho son yıllarda dünyanın en başarılı ve aynı zamanda en çok eleştirilen teknik adamlarından biri. Bir basın toplantısında, ‘falan efsane isim sizi sürekli eleştiriyor ne diyorsunuz' diye soruyorlar, “Benim iki tane kupam var, onun neyi var” diyor.
Çok çarpıcı değil mi?
Konuyu yerele bağlayacak olursak Adnan Güneysu'yu bilirsiniz ilçe spor müdürüydü.
Onun döneminde Golfta önemli bir hamle yapılmıştı.
Yetenek tarama projesi kapsamında seçilen ve eğitilen çocuklar yıllarca golf milli takımının iskeletini oluşturdular ve o çocuklardan Gencer Özcan ve Gencay Asan bugün golf milli takımı hocası…
Yine aynı dönemlere denk gelebilir rahmetli Necati Öney'den de Silivri'yi en az 10 yıl taşıyacak futbolcu havuzu kalmıştı…
Günümüzde İrem Kurt teniste uluslararası platformlarda boy gösteriyor.
Muhammed Kocaman karate de il bazında yurt çapında madalyaları topluyor.
Yüzme havuzu çok önemli bir eksiği giderdi önümüzdeki yıllarda oradan da çok başırılı rol modelleri çıkaracaktır. Biz hep Arsa-Tarla olarak bakıyoruz ama aslında tüm bu faaliyetler kamusal alanda çalışanlardan geriye kalandır.
Yani mirastır.
Hem de çok önemli ve çok değerli bir mirastır…
Hayatımızın merkezine yerleştirdiğimiz en çok bildiğimiz futboldan da böyle örnekler vermek isterdim ama Necati hocadan kalan havuzu tükettikten sonra kayda değer pek bir şey üretemedik.
Maaş ödenmeyen, su bile verilmeyen altyapılarla ödemeli abonelik sistemiyle bir yere varılmadığı ortada. Belediyenin yaz okullarında büyük kulüp temsilcilerinin gelip takip ettiği 8-10 yaşında çocuklar var.
Belli ki potansiyel müsait, mesele ekibi mektepli ve alaylılarla desteklemek ve çalışmaları yıla yayarak işleyebilmekle alakalı…
Dolayısıyla ilgili yetkililerimizin önünde üç seçenek var.
Ya para, ya balık vermeye devam edecekler ya da balık tutmayı öğretecekler. Arkadaşlarımızdan biri iyi oynamıyorsa hemen kaleye koyarız ama takım arkadaşlarına sırtını dönmeyen tek kişi kalecidir.
Zafer Maşalacı da Necati hocadan kalan bir kaleciydi tam 35 yıl sonra bakın ne diyor, “Çocuk yüreklerinde kocaman hayalleri olan, birbirine güvenen azimli, çalışkan, inançlı, tutkulu, farklı, rekabetçi ve formayı taşırken devleşen herkesin saygı gördüğü çocuklardık”.
Vizyonumuz hem ahlaklı ve başarılı hem de iyi eğitimli bireyler olmaktı.
O yolda koştuk.
Değerli sporcular iyi eğitimli bireyler, her şeyden önce yaşadığı topluma değer katan savaşçılar ama en önemlisi çok sıkı dost olduk ve 35 yıl sonra tekrar bir araya geliyoruz.
Bu kez eşlerimiz, oğullarımız, kızlarımızla birlikte.
Olay budur.
Başka sözü gerek var mı? İyi çalım atamadığı için kaleye gelen topları tutsun yeter diye kaleye koyduğumuz kaleciler için de ayrıca bir kurs ders programı uygulanmasına katkısı olur mu acaba?
Eline, yüreğine sağlık kıymetli büyüğüm. Mesaj bizim kuşağımız için çok anlamlı, bugün icra makamında olanlar için ise çok değerli bir reçete ve yol haritası. Hora geçmesi dileğiyle.