Değerli Okuyucular! İnsan tek başına yaşayamaz. Toplum içinde yaşamak zorundadır. İnsan için ekmek, su, hava nasıl hayâti ve vazgeçilmez bir ihtiyaçsa aynı şekilde huzur, güven ve sükûnette temel bir ihtiyaçtır. İnsan aynı zamanda diğer insanlarla iletişim kurma ihtiyacı içerisindedirler. Günlük hayatta insanlarla iletişim selam ile başlar. Selamlaşma konusu, her milletin dilinde öğrenilen ilk konulardandır. Selamlaşan iki kişi veya topluluk birbirine güven duyar, anlık olarak kalplerinde birbirlerine karşı bir sevgi ve güven oluşur. Bir toplumun varlığı ve birliği için selamlaşma hayati değerdedir. Millet olmanın bir gereği olarak aynı ilke ve kaderde birleşen bir milletin güçlü olması sağlıklı bir iletişimle mümkündür. Bu da ancak selamlaşmayla gerçekleşir.
DİNİMİZ İSLAM'IN ADI, S L M KÖKÜNDEN YANİ SELAMDAN GELİYOR
Selamlaşmanın sosyal boyutu yanında dînîmiz İslamda da çok önemli bir yeri vardır. En başta selam almak-vermek dinimizin bir emridir. Kur'an-ı Kerim'de Nisa Süresi 86. Ayet-i Kerimesinde Cenab-ı Allah: “Ey iman edenler size selam verilince onu aynıyla veya daha güzel bir ifadeyle alın.” buyurmaktadır. Aynı şekilde, selamlaşmanın önemi hakkında peygamber (a.s) çok özlü bir hadisi vardır “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmeden de iman etmiş olmazsınınz. Size bir şey öğreteyim mi? Aranızda selamı yayınız. Böylece birbirinizi seversiniz.” buyurmuşlardır. Zaten dinimiz İslam'ın adı, S L M kökünden yani selamdan gelmektedir. Cenab-ı Allah'ın bir adı da es-Selam'dır. Her millet selamlaşmayı genel olarak kendi dillerinde “günaydın”, “iyi günler” “iyi akşamlar” “merhaba” vs. manaya gelen ifadelerle yaparlar. “Selamün Aleyküm” ifadesiyle selamlaşmanın ise ayrıca dîni bir yönü vardır. Bu ifade özel olarak müslümanlar arasında kullanılır. Dünyanın neresine giderseniz gidin size “Selamün Aleyküm” diyen kişinin aynı zamanda müslüman olduğunu anlarsınız. Böylece bir din kardeşinizi bulmanın güvenini ve huzurunu yaşarsınız. Hepimizin bildiği gibi, dînîmizce kul hakkı çok önemlidir.
AYNI BİNANIN AYNI KATINDA OTURAN İNSANLAR BİLE BİRBİRİNİ TANIMIYORLAR
Bireyselleşmenin hâkim olduğu çağımızda özellikle şehirlere göçün yaygınlaşmasıyla beraber artık binlerce insan devâsa binalarda, plazalar, siteler, toplu konutlar ve apartmanlarda ikamet etmektedir. Aynı binanın aynı katında oturan insanların bile birbirini tanımadıklarını, karşılaşsalar bile selamlaşmadıklarını üzülerek müşâhede ediyoruz. Bu durum, toplumumuzun birliği ve dirliği için üzerinde durulması gereken önemli bir konu ve sorundur. Dinimiz bize tanışmamızı, kaynaşmamızı, kardeş olmamızı emrediyor. Her ne kadar yaşadığımzı büyük şehirlerde toplu ikamet edilen konutlarda herkesi tanımamız mümkün olmasa dahi mümkün olduğunca tanışmaya, sosyalleşmeye çalışalım. Bir ay boyunca Ramazan aynının manevi atmosferinden faydalandık. Bu idrak ettiğimiz mübarek ayın kardeşliğimizi güven ve huzurumuzu artırmasını ülkemiz ve milletimiz için hayırlar getirmesini Cenabı Mevla'mızdan niyaz ediyorum.
