Geçen yıllarda altyapı takımlarından biri bir maçta beş kırmızı kart görmüş ve maç tamamlanamadan hükmen mağlup olmuştu.
Altyapının durumu malum ne skor ne de oyuncu üretilemiyor. Bilgi beceri yetenek farklı şeylerdir ama eğitim bakımından da durum iç açıcı değil diye eleştirmiştim. Yaş gruplarındaki çocuklara en azından sportmenliği spor ahlakını öğretin de futbolcu olamasalar bile topluma camiaya kurallara saygılı iyi bir sporsever olsunlar diye de yazmıştım…
Hatta bu konuda stada giden yol Müjdat Gürsu Caddesidir, Müjdat Gürsu'yu bilmiyor tanımıyorsanız sorun öğrenin biyografisini tesislere soyunma odalarına asın çocuklar da öğrensin Müjdat Gürsu yolundan maça gidip beş kırmızı kartla sahadan çıkmak yakışmıyor diye de uyarmıştım…
Müjdat Gürsu sadece Milli takıma yükselmiş bir oyuncu değildi. Silivri'de alttan gelen oyuncular için irade azim, terbiye, sportmenlik sembolüydü.
Bir anlık dalgınlığı hayatına mal olmuş tüm ülkeyi ağlatmıştı.
Unutamadık, yıllarca andık, etkinlikler yaptık. Bu gün maça giden herkes O'nun yolundan geçip stada giriyor. Bunlar hep Müjdat'a olan sevgi saygı çerçevesinde adını yaşatmak amacıyla yapıldı.
Son yıllarda bakış biraz farklılaştı. Bazı yan faktörler devreye girmeye başlayınca gelenekselleşen 21 Haziran Müjdat Gürsu etkinlikleri maalesef unutturuldu…
Sağlığında yanında arkasında çevresinde görünmek için çırpındığımız yıllarca devam eden anma etkinliklerinde öne çıkmak için yırtındığımız Müjdat Gürsu bu yıl gerçekten aramızdan ayrıldı…
Elbirliği ile Müjdat'ı maziye gömdük…
Tesislere soyunma odalarına asın dediğimiz biyografisine kişiliğine kariyerine en fazla sahip çıkması gereken altyapıcılara üst yapıcılara, Kulüpler Birliğine, Antrenörler Derneğine eski arkadaşlarına veteranlara sormak lazım.
Yapacak bir şeyiniz kalmadı mı?
