İnsan hafızası unutur ama arşiv unutmaz
Çok seneler geçti.
Kumburgazspor'un başındayken aynı zamanda Silivrispor'u da lige hazırlıyorduk. Antrenmanlarda bir çocuk dikkatimi çekmiş A takıma almış ilk lig maçında son dakikalarda oyuna almıştım. Henüz 15-16 yaşındaydı.
Silivrispor'un şartları iyileşince ben ayrılıp Kumburgaz da devam ettim.
Bir gün otobüste karşılaştık durumunu sordum. Benden sonra gelenler idmana bile almamış, köyüne dönmüş…
Al evraklarını gel dedim.
Çalıştığım her takıma aldım.
Kendi döneminde belki de bölgenin en iyi golcüsü oldu.
İnanılmaz jeneriklik goller attı, gol kralı oldu, kupalar kaldırdık…
Şimdi antrenörlük yapıyor. ve Çatalca Veteran takımıyla gollerini atmaya, kupa kaldırmaya devam ediyor.
Orkun sosyal medyada kariyerindeki başarılarla ilgili paylaşımlar yapıyor. Bunlardan birinde şampiyonluk kupasıyla çekilmiş bir resim vardı ve şöyle yazıyordu, “149 golle İstanbul Amatör Liglerinin en çok gol atan şampiyonu, 49 gol benden”. İnsan hafızası unutabilir ama arşiv unutmaz…
Mimarsinan Kulübü o yıllarda vizyonu, misyonu, yapısı, kadrosu, tutum ve davranışları itibariyle tarihe geçen başarılara imza atmıştı…
Silivri Belediyesinin kullanımını Mimarsinan Kulübüne bıraktığı tesislerin girişinde okulların sınav sonuçları posteri gibi kocaman posterimiz asılıydı.
Lokalde yönetim odasında gazete kupürleri, resimler, kupa sergileniyordu. Kulübe emeği, katkısı olan eskilere, yenilere ilgili yetkili kesimlerle kahvaltılar yapılıyor.
Mimarsinan Kulübünün gerek sahadaki gerekse de saha dışında gösterdiği başarılı yükselişi konuşuluyordu.
O eski halinden eser yok şimdi.
Geçtiğimiz günlerde Fatih hoca aradı, boş tesise yine hırsız girmiş! Ne cam çerçeve kalmış ne de musluk batarya…
Evraklar dağılmış, kupa kırılmış her şey kırık dökük…
Duş alamıyoruz, çay yapamıyoruz, oturacak yerimiz idman yapacak malzememiz yok” dedi. Biz kendi dönemimizde seviyeyi yükseltmek için çok çaba sarf ettik, takdir eden çoktu ancak her yerde olduğu gibi burada da bu faaliyetten rahatsız olanlar vardır.
Buranın bir spor kulübü olduğunu kabul etmek istemiyor olabilirler fakat belediye her köye, her mahalleye, her bulduğu boş alana tesis yaparken bu tür bir tesis en çok ihtiyaç duyulan Mimarsinan Mahallesinde bu tesisin bu şekilde atıl vaziyette kaderine terk edilmesinden medet umanları anlamak mümkün değil…
