81 yılının Haziran ayında Fenerbahçe'den, Samsun'a doğru yola çıkan arabada dört kişiydik.
Arda Vural, Önder Mustafaoğlu, Hasan ve ben.
Genç nesil hatırlamayabilir, Önder Mustafaoğlu Fenerbahçe formasını temsil edecek futbolcu profiline örnek gösterilecek biriydi.
Araba onundu.
O tarihlerde ışıksız, bakımsız, ıssız, çift yönlü tek yollarda uzun yol üstelik gece yolculuğu çok tehlikeliydi.
Önder abi o kadar dikkatli ve tedbirliydi ki arabayı kendi kullandı.
Yavaş gitti.
Sağ salim Samsun'a vardık ama 30 Eylül'de İstanbul'dan ailesini alıp Samsun'a dönerken şarampole yuvarlanarak hayatını kaybetti.
Eski MHK Başkanı Bülent Yavuz o tarihlerde Samsun Sıhhiye Bölüğünde Yüzbaşıydı.
Tanju ile arası iyiydi.
Tanju'nun eşi olacak kız arkadaşının bir okul problemi nedeniyle ziyaret ettik. Komutan bir yerleri aradı ve istediğiniz evrak hazır gidin alın dedi.
Tanju, Tanju'nun annesi, Emin Kor ve ben bilmem ne köyü okuluna doğru yola çıktık. Gevezelik yaparak giderken karşı yönden gelen sol şeride çıkan bir arabayla kafa kafaya kaldık ki şansımız varmış. Saniyeler, santimlerle atlattık ama 20 Ocak 89'da takım otobüsündekiler bizim kadar şanslı değildi. Maça giderken meydana gelen kazada üç oyuncu, bir antrenör ve şoför hayatını kaybetti.
Emin Kor bu kazadan kurtulanlardan biriydi.
Fakat felç oldu.
Hastanede ziyarete gittiğimde durumu kabullenmiş görünüyordu.
Bir oğlu vardı ve “iyi ki erken davranmışım kardeşim” demişti.
Birkaç gün önce bu kez vefat haberiyle sarsıldık.
Emin Kor yine erken davranmış.
Kalbi dayanamamış.
Trabzonluydu.
61 yaşında hayata veda etti.
Samsunspor'da futbolcu oldu, abi oldu, kaptan oldu, yönetici oldu, Başkan oldu.
Sonunda öldü ve kulübü cenazesinde yoktu.
İşte bu olmadı!!!...
Hayatı altyapıda ders olarak anlatılması, sembol olması gereken Emin Kor böyle gitmemeliydi.
94 Haziranında bir kez daha yıkıldık.
İnanılır gibi değil ama iki üç gün öncesinde başkan İsmail Uyanık şu kadar para bir de ev veriyorum gelsin sözleşmeyi yenileyelim sonra üç büyüklere veririz demiş, bende Omas Pizza'da durumu kendisine anlatmıştım, gitti imzayı attı ama ev yerine araba aldı.
“Neden” dedim?
“Hayalimdi abi” dedi.
Ve Müjdat o arabayla hayata veda etti…
Futbola, futbolcuya renkli hayat, para, pul, şan, şöhret, yıldız gözüyle bakıyoruz ama arka planda öyle dramlar, dramatik hayatlar, kayan yıldız hikâyeleri var ki insanın içi cız ediyor.
Futbol yolunda can verenleri saygı ve rahmetle anıyoruz…
