Silivri'de ilk tiyatro deneyimime ilişkin düşünce ve gözlemlerimi sizinle paylaşmak istiyorum… Silivri Belediyesi Önder Yılmaz Sahnesi kısa bir süre önce açıdı ve Özel ile Devlet Tiyatroları ile buluşmamıza imkan sunmaya başladı. Zülfü Livaneli'nin eski eserlerinden biri Leyla'nın evi… Benim çok da fazla yazar ve kitap okumakla haşır neşir olduğum dönemlere denk gelmediğini düşünerek satın almıştım kitabı geçen yaz; Maksi/Migros'ta denk geldiğim bir kitap kampanyasında… Eser hakkında fazla bir bilgim yoktu ama ‘Livaneli yazdıysa zaten kötü olamaz', ‘Ben bunu nasıl atlamışım' diyerek tanışmıştık Leyla ile… Kitabın konusu hakkında ayrıntıları unutmuştum ama bana hissettirdiklerini anımsıyordum. Oyundan sonra sadece unuttuklarımı hatırlamakla kalmadı, apayrı farkındalık pencereleri daha açıldı zihnimde…
Oyun muhteşemdi… Silivri çarşıda böyle bir imkana sahip olmak apayrı bir güzellik tabi…
Yılbaşına kadar ücretsiz sonrasında belli bir ücret karşılığında tiyatro maceramız sürecek; ki olması gereken de bu… Salon dolmayacak diye çok korktum yine de yer ayırıp da gelmeyenler vardı… Ne kadar çok şey kaçırdıklarını bilmelerini isterim.
Oyunun güzelliği ve oyuncuların performansı kalplerimizi ısıttı ama salonun havası için aynı şeyi söylemek mümkün değil… Silivri Belediyesinin halkı sanatla buluştururken hasta etmeye niyet etmediğini tahmin ediyorum, bir düzenlemeye ihtiyaç duyulduğu aşikar.
Hani bilmem kaç binlik kültür merkezleri, tiyatro salonları taleplerini özellikle siyaseten dile getirenlerden naçizane ricam önce mevcut salonlar dolsun diye bekleyelim olmaz mı? Böyle oyunlar ve ücretsiz makinelerinde salonda boş koltuklar varsa ücretli ve daha çok oyunlu dönemi düşünemiyorum…
Evet, gönül rahatlığıyla şunu söyleyebiliriz… Silivri'de artık tiyatro var… Salonları hakkını vererek doldur Silivri ve bu işin keyfini çıkar... Teşekkürler Silivri Belediyesi ve Başkanı Özcan Işıklar...
Kısa Kısa - Sevginar SALİ
