Yan yana 2 bin 500 sayıyı ve bunların hazırlandığı 2 bin 500 günü düşünüyorum devamında, o kadar kısa bir süre gibi geliyor ama yaşananların ayrıntısına daldığımda çok fazla şey çıkıyor ortaya…
Gündemden eksik olmayan şehir efsaneleri, havalarda uçuşan yüzbinler, mallar mülklere dair hikayeler keşke doğru olsaydı diye düşünmediğim zamanlar olmuyor değil. Ama o zaman da Hürhaber Hürhaber olmazdı biliyorsunuz değil mi… Kim hangi kalıba, şekle sokmaya çalışırsa çalışsın, biz hep kendimize has ve özel kalmak için mücadele ettik. Bir doğruluk ve adalet terazimiz var, olayları ona koyup yaşananları tartıp yorumladık. Tabi ki kendimize göre… Başkasının bakış açısıyla da olaylara bakmaya çalıştık ama kendi özümüzden hiç vazgeçmedik. Alkışlayanlar da odu, teşekkür edenler de diğer yandan kızanlar, bitmemizi isteyenler eksik olmadı. Sevenler, sahip çıkanlar, nefret edip, dışlayanlar, engelleyenler de eksik olmadı Hürhaber’in 2 bin 500 sayılı yolculuğunda.
Silivri’de yerel gazete tutmaz, yaşayamaz denildi ömürler biçildi… 9 yıl bitti… Tek taraflı çabayla yine de çok zor olurdu da bir süre sonra seven de sevmeyen de Hürhaber’i kişilerden ayrı bir yapı olarak değerlendirmeye başladı. Gazetenin yazarlarından herhangi birine sinir olabilirsiniz ama bu diğerlerine haksızlık yapmak için haklı bir gerekçe oluşturamaz… Bu anlaşıldı çok şükür…
Haberin devamı 16.02.2012 tarihli Hürhaber Gazetesi’nde…
